Installatie; 1m2 geautomatiseerde beplanting; LED-groeilamp; camera; video-streaming;

“Verticale boerderijen in steden kunnen - op winstgevende wijze - hydroponisch geteelde bladgroenten, tomaten, paprika’s, komkommers en kruiden produceren, en dat allemaal met veel minder water dan de conventionele landbouw nodig heeft. De producten, echter, bevatten niet meer dan een spoor van koolhydraten en nauwelijks eiwitten of vetten. Ze kunnen dus geen steden voeden, zeker geen mega- steden van meer dan 10 miljoen mensen. Daarvoor hebben we grote oppervlakten akkerland nodig die beplant worden met granen, peulvruchten, en wortel-, suiker- en oliegewassen, waarvan de producten rechtstreeks worden gegeten of gevoederd worden aan dieren die vlees, melk en eieren produceren. Wereldwijd worden dergelijke gewassen nu op 16 miljoen vierkante kilometer geteeld - een oppervlakte bijna zo groot als Zuid-Amerika - en meer dan de helft van de menselijke bevolking leeft nu in steden. [...] Verticale boerderijen zijn geen alternatief voor landbouwgrond en de argumenten die ervoor worden aangevoerd, zijn overdreven.” [1]

Solar Share (The Farm) wil op een fundamentele en paradoxale manier het voorstel van de agro-industrie (en van preppers) om in tijden van klimaatonzekerheid te voorzien in de voedingsbehoeften van grote stadsbevolkingen door middel van kweekhuizen en andere kunstmatig gecontroleerde omgevingen, in vraag stellen. Dit experiment van 1 vierkante meter maakt de enorme technische infrastructuur en de energiestromen die nodig zijn voor de teelt van bijvoorbeeld tarwe in een kunstmatige omgeving zicht- baar. In de huidige economie is het rendabel om landbouwproducten met een hoog watergehalte, zoals bladgroenten en tomaten, kunstmatig te produceren.

Vanuit een systemisch oogpunt is deze schijnbare rentabiliteit echter afhankelijk van de beschikbaarheid van goedkope fossiele energie, zonder rekening te houden met de winning van grondstoffen en de vervuiling die over de hele wereld optreedt door ondergeschikte processen, gaande van mijnbouw en de productie van elektronica tot internationaal vrachtvervoer. Dit experiment wil de talrijke lagen van onzichtbare onderlinge afhankelijkheden blootleggen en een speculatieve referentie aanreiken voor de onberekenbare ecosysteemdiensten die in de conventionele landbouw een rol spelen.

[1] Vaclav Smil (June 2018). IEEE-Spectrum.

iMAL (Brussel), Chroniques (Aix-En-Provence).
Webontwikkeling: Jérome Saint-Clair.
Hardwareontwikkeling: Vivien Roussel, Thomas Demmer.
Met bijzondere dank aan Olivier Le Corre en Laurent Truffet (École des mines de Nantes).