De grote CNC in iMAL's fablab wordt over het algemeen gebruikt voor het bewerken van diverse plaatmaterialen, die vlak op het machinebed worden gelegd. De machine beschikt echter ook over een vierde roterende as voor het bewerken van cilindrische onderdelen (houten palen, aluminium staven). Deze as is tot nu toe nooit gebruikt en ligt al enkele jaren ongebruikt en verlaten naast de machine.

Het eerste doel van de residentie was te zoeken en te achterhalen hoe deze roterende as geïnstalleerd en gebruikt kon worden, welke G-code bewegingsinstructies nodig waren om de as aan te drijven, in actie te brengen en welke software zulke G-codes kon genereren. In het verlengde hiervan is mijn residentie erop gericht om de mogelijkheden van de as te bevatten, of het nu gaat om de bewerkingsprecisie of de maximale grootte van onderdelen die erop ontworpen kunnen worden.

Door het vervaardigen van houten halters en buiten de bovenvermelde praktische aspecten is deze residentie voor mij de gelegenheid om mijn sculpturale projecten te ontwikkelen. Hiervoor gebruik ik digitale productieprocessen om de objecten een industriële esthetiek te geven. Ik interpreteer en beschouw ze als fictieve consumptiegoederen, potentieel bruikbaar in denkbeeldige rituelen.

Lees hier meer over het hele proces.

Mijn artistieke praktijk vestigt zich op het snijvlak van digitale kunst en beeldhouwkunst en bevraagt onze relatie tot gebruiksvoorwerpen. Enerzijds wil ik me de industriële productiemethoden van deze objecten op individuele schaal opnieuw toe-eigenen. Anderzijds verkent het het semantische en poëtische potentieel van deze objecten door ze te integreren in de creatie van assemblagesculpturen die verschillende universums vermengen. Deze hybridisaties leiden tot nieuwe fictieve gebruiksvoorwerpen, waarvan de functie en het gebruik worden overgelaten aan de vrije interpretatie van de kijker of de gebruiker.

Tijdens deze residentie richtte ik me voornamelijk op een veelvoorkomend object in sportscholen: de halter. Tussen plezier en pijn, vrije tijd en disciplinaire praktijken, interesseren de activiteiten in de sportschool me om hun dubbelzinnigheid. Ik train zelf regelmatig en ben geïntrigeerd door het erg ingewikkeld kluwen van waarden en normen die ten grondslag liggen aan dit specifieke en eigenaardig universum. De noodzaak om op alle gebieden te presteren, opgelegd door de hedendaagse maatschappij, en de mechanistische kijk op het menselijk leven als een economische arbeidskracht, wordt omsloten en passend weergegeven in kleinere objecten zoals een halter. Door middel van verschillende nieuwe ontwerpen van denkbeeldige halters wil ik de aspecten van lijden benadrukken en dit, door het gebruik van harde houtsoorten zoals eikenhout, in verband brengen met religieuze esthetiek. Aan het einde van de residentie heb ik een handvat met spijkers vervaardigd en ik ben nu bezig met het selecteren van aanvullende objecten om mijn definitieve en opnieuw vormgegeven haltersculptuur te voltooien. Deze objecten zullen vermoedelijk van elektromechanische oorsprong zijn, aangezien ik een groot deel van mijn tijd spendeer met het ontmantelen van motoren en machines.