Ik ben verticaal

Maar liever was ik horizontaal.

Ik ben geen boom met mijn wortels in de aarde

Die mineralen en moederliefde opzuigt

Zodat ik iedere maart van blad kan glanzen,

Noch ben ik de schoonheid van een bloembed

Mijn portie Ah’s uitlokkend en spectaculair beschilderd,

Niet wetend dat ik spoedig mijn bloembladen moet verliezen.

Vergeleken met mij is een boom onsterfelijk

En het kopje van een bloem niet hoog, maar verrassender,

En ik mis de levensduur van de een en de durf van de ander.

Vanavond, in het oneindig zwakke licht van de sterren,

Hebben de bomen en bloemen hun koele geuren rondgestrooid.

Ik loop tussen hen door, maar geen van hen merkt dat.

Soms denk ik dat als ik slaap

Ik nog het meest op hen moet lijken -

Gedachten vervaagd.

Het is natuurlijker voor mij, te liggen.

Dan zijn de lucht en ik ongehinderd met elkaar in gesprek.

En ik zal nuttig zijn wanneer ik voorgoed ga liggen:

Dan kunnen de bomen mij eindelijk aanraken, en hebben de bloemen tijd voor mij.

I AM VERTICAL (BUT I WOULD RATHER BE HORIZONTAL)

-Sylvia Plath, 1961

(Vertaling B.E. van Hasselt & P.J. Stokhof)

Lees meer