Stalactite is een mixed-media-installatie waarbij geëxtraheerde stalactieten op basis van kalksteen uit verlaten gebouwen in Charleroi en vanonder het kanaal van Brussel worden gebruikt. Om hen een tweede leven te geven wordt de stalactiet voorgesteld en ingekapseld als een natuurlijk gebeuren en gevoed door een machine die zijn verdere expansie bestendigt. Een klein volume water lekt uit de machine en vormt een druppel die het centrum van de stalactiet infiltreert, centrum welke vergelijkbaar is met een rietje of een naald van een injectiespuit. Het fenomeen is uitermate delicaat en de vorming ervan te langzaam om waarneembaar te zijn.

Vivien Roubaud studeerde in 2011 met onderscheiding af aan de Villa Arson - École Nationale Supérieure d'Art (Nice/FR). Naast doorsnee recuperatie of herschikking van afval uit de consumptiemaatschappij, incorporeren zijn sculpturen autonome en ademende systemen. Vivien streeft ernaar verborgen en ongebruikte kwaliteiten of eigenschappen te onttrekken aan de voorwerpen die ons in ons dagelijks leven omringen. De actieve en dubbele koppelingen die hij orkestreert botsen vaak met elkaar en nemen precaire en instabiele toestanden aan. Het omzeilen van functionaliteiten en het desorganiseren van ‘savoir-faire’ zijn doelen die van hem een afstandelijke blik vereisen. Stof of pollen, printer- of diepvriezeronderdelen worden in het spel gebracht om hybride installaties te creëren, die vaak erg afhankelijk zijn van erg broze technische oplossingen.