High Fidelity Wasteland II: The Proto-Plastic Groove is een immersieve geluidsinstallatie bestaande uit een platenspeler uit de jaren 1950 die de hoorbare tijdschaal van muziek uit het verleden vertraagt en vervormt. De geluidsinstallatie verhevigt en bereist a.h.w. de onzuiverheden, ruis en biologische oorsprong van schellakplaten - de voorloper van vinyl zoals we dat vandaag de dag kennen. In plaats van klassieke composities en nostalgische hits op de standaard 78 toeren te draaien, vertraagt dit werk alles tot slechts 16 omwentelingen per minuut en rekt het geluid uit tot een duister en omhullend geluidslandschap.

De schellakplaat was het allereerste schijfvormige opnamemedium waardoor mensen muziek konden bezitten, verzamelen en beluisteren in huiselijke kring. Als materiaal ziet en gedraagt schellak zich als elk ander plastic, maar in tegenstelling bezit deze donkere hars een organische oorsprong. Het is een bioadhesieve materie dat wordt uitgescheiden door de boombewonende Lac-kever en dat wordt gebruikt om een beschermende schuilplaats te creëren voor haar nakomelingen. Schellak is chemisch vergelijkbaar met synthetische polymeren en wordt daarom beschouwd als een natuurlijke vorm van plastic. En hoewel schellak in de 20e eeuw gretig werd geoogst en verhandeld om muziek tastbaar te maken, is het tijdperk van de schellakplaat de enige (en zeer kortstondige) periode waarin de muziekopname-industrie duurzaam was.

Darsha Hewitt ontwikkelde High Fidelity Wasteland II: The Proto-Plastic Groove in 2021 tijdens haar residentie bij KONTEJNER (HR).

Darsha Hewitt is een interdisciplinaire geluidskunstenaar die de materiële politiek van muziek en geluid kritisch onderzoekt. In een media-archeologisch perspectief onderzoekt ze geluid voorbij zijn sonische parameters, door middel van het uit elkaar halen van afgedankte technologie. Ze focust zich op de ethiek van (geplande) veroudering en op de technologiepraktijken die de consumptiemaatschappij afvoert als een manier om systemen van macht, economie en controle op te sporen die inherent zijn aan technologische infrastructuren. Haar werk demystificeert tegelijkertijd de chaotische en verwarrende intrinsieke systemen die deel uitmaken van onze technologie en geeft hen vorm in onverwachte sonische ervaringen die vragen oproepen over onze technologische verstrengelingen en hun implicaties voor mens en ecologie.

Hewitts werk wordt internationaal gepresenteerd, met recente tentoonstellingen in ondermeer Ars Electronica (AU), Zagreb Museum of Contemporary Art (HZ), Hong Kong City Hall, Halle14 - Centre for Contemporary Art (DE), MU Artspace (NL), The Museum of Art and Design (NYC), Hartware Medien Kunstverein (DE), Gaitée Lyrique (FR), Deichtorhallen centre for contemporary (DE), Kampnagel (DE), Modern Art Oxford (UK), Transmediale / CTM Festival Berlin (DE) en WRO Media Art Biennale (PL).

Gefinancierd door het European Media Arts Platform (EMAP) en gehost door KONTEJNER (HR).

Afbeeldingen: met dank aan de kunstenaar.