Ik ben beeldend kunstenaar, muzikant en beroepsklager. Dit project heet En(fado).

"Ik wilde niet klagen, het leven is tenslotte niet zo slecht, maar toch, nu sneeuwt het tijdens carnaval, en zie noch meer, noch rivier, noch zee, God verhoede het zwemmen in het kanaal, van kabeljauw verander ik in kabeljauwkoek, om verdronken te worden door grote vissen." (tekst uit “FADO”, zangstuk van PEGA)

Het gevoel komt steeds neer op het gemis van de zee en het pogen haar te vervangen door stadsobjecten en technologie. Of het nu gaat om het geluid, de geur, de eb en vloed, de kreten van de zeemeeuw, mijn tedere kant neemt de overhand en manifesteert zich in een herinnering aan fadomuziek en om te doen waar ik goed in ben: klagen en zingen.

Fado is klagen in de vorm van een lied, betekent lot en is de naam van een Portugese traditionele muziek. Enfado betekent ergernis en verveling.

Met dit project werk ik voor het eerst multidisciplinair met muziekschrijven en installatie. Ik ontwerp het met behulp van arduino geluid- en lichtgestuurde apparaten die ik tijdens mijn muziekoptredens activeer.

Ik wil naar dit verlangen naar de zee toewerken door met behulp van motoren en interactieve objecten een mimetische nabootsing van de zee en haar elementen te creëren.
Met een vleugje angst voor de klimaatcrisis, liefde voor ecologie en zelfbewuste en zelfspottende humor wil ik de Portugese kust naar iMAL loodsen. En de 'klagende' fado."